W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy zapytał drugiego: - Wierzysz w życie po porodzie? - Jasne. Coś musi tam być! Mnie się wydaje, że my właśnie po to tu jesteśmy, żeby się przygotować na to co będzie potem. - Głupoty. Żadnego życia po porodzie nie ma. Jak by to miało wyglądać? - No nie wiem, ale będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzią... - No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział żeby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina!! - No ja nie wiem, ale zobaczymy mamę, i ta się będzie o nas starać... - Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to według ciebie w ogóle jest? - No przecież jest wszędzie wokół nas... Dzięki niej żyjemy. Bez niej by nas nie było... - Nie wierzę! Żadnej mamy nie widziałem, a to znaczy, ze jej nie ma!!! - No jak to? Przecież czujemy jej energie, jej opieke i kiedy dostarcza nam roznych pysznosci.. i kiedy głaszcze nasz świat...
Wiesz... ja myślę, że prawdziwe życie zaczyna się dopiero później...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz